Stop eating!

Drie goede redenen om niet de hele dag door te eten:

1)    Onderhoud cellen

Stel je voor: je koopt een auto. Brandschoon en splinternieuw. Je rijdt er heerlijk in. Iedere dag, 6x per dag een uur. Je brengt hem nooit naar de garage. Vervangt de banden nooit. De ruitenwissers niet. Ververst de olie niet. Maakt hem nooit schoon. En plotseling, járen later, begint opeens het verval. De auto begint flinke mankementen te vertonen en echt lekker rijd je er al een tijdje niet meer in.

Hetzelfde gebeurt met je lichaam als je de hele dag door eet. We worden er helaas wel een beetje mee opgevoed. Meteen ’s ochtends ontbijten, een 10-uurtje, de lunch, middag-dip-snackje, avondeten en dan voor de tv nog even wat lekkers. Je spijsvertering wordt zo de hele dag door gedwongen om in actie te komen. Maar op die manier is er nooit tijd voor onderhoud. Geen tijd om defecte of woekerende cellen die de verkeerde kant op gaan op te ruimen. Spijsverteringsfuncties verslechteren en kanker ligt op de loer. Je lichaam heeft met regelmaat gelegenheid tot onderhoud nodig..

2)    Cellen legen

Stel je voor: je neemt een huisdier. Een hond. De hond heeft honger. Je zet hem twee bakjes voor. Een bakje met harde brokjes waar hij lang op moet kauwen. En een bakje met lekker zachte slobberstukjes die in een mum van tijd op zijn. Lui als de hond is, eet hij het tweede bakje uiteraard eerst op. Twee uur later zet je opnieuw een bakje slobber naast het, nog volle, bakje met harde brokjes. Dit herhaal je de hele dag door. De hond eet de brokjes nooit.

Hetzelfde gebeurt in je lichaam. Wanneer je je lichaam de hele dag door makkelijk voedsel voorschotelt (koolhydraten) dan heeft het uiteraard geen noodzaak om de harde brokjes (vetopslag) te verbranden. Dus hoe ‘gezond’ je ook denkt te eten. Als je de hele dag door koolhydraten naar binnen mikt, dan moet je niet verbaasd zijn als je geen gewicht verliest.

3)    Overbelasting alvleesklier

Stel je voor: je bent met een nieuwe kantoorbaan begonnen. Je baas legt een stapeltje documenten op je bureau en vraagt je die binnen 6 uur weg te werken. Je begint er manmoedig aan. Na 1 ½ uur komt je baas weer terug. Hij legt nog een stapeltje neer en vraagt je deze binnen 6 uur weg te werken. Je zucht een beetje want je was nog met het eerste stapeltje bezig. Maar krachtig pak je de tweede stapel en gaat van start. Na 2 uur is je baas er weer. Met het volgende nieuwe stapeltje. Hij zegt je dat deze binnen 6 uur weggewerkt moet zijn. Lichte paniek ontstaat. Want je was nog met de vorige twee stapeltjes bezig.

Hetzelfde gebeurt in je lichaam. Je hebt gegeten. Je cellen zijn gevuld met energie. Maar voordat deze energie is opgemaakt moet er alweer nieuwe energie bij. En nog meer. En weer meer. Je systeem raakt overbelast. Je alvleesklier, ook wel pancreas genoemd, raakt van de leg, produceert teveel of te weinig insuline, en je bloedsuikerregulering raakt van de leg. Insuline-resistentie, en daaruit voortvloeiend type 2 diabetes, ontstaat.

Maar Barbara, hoe vaak mag ik dan wél eten? En telt dat ene dropje of die cappuccino dan ook mee? Dat kan ik je het beste uitleggen in een consult. Het verschilt namelijk per persoon. Het is anders voor mannen, anders voor vrouwen, anders als je borstvoeding geeft, of zwanger bent en het hangt van je leeftijd af. Kom je een keertje langs op de praktijk? Algemene richtlijn is als volgt:

-Vrouwen na de overgang en mannen: liefst 2x per dag, maximaal 3x.

-Vrouwen in hun vruchtbare jaren: sommige dagen 2x, andere dagen 3x p.d. (je lijf gaat het aangeven).

-Zwangere of borstvoedende vrouwen: 3x, max 4x, per dag

-Kinderen tot 10 jaar: naar behoefte.

-Kinderen vanaf 10 jaar: 3x per dag.

-Eet niet meer na 20.00 uur ’s avonds.